พระเครื่อง เรื่องไม่เล็ก (ตอนที่ 2) : พระเครื่องที่ซื้อขายกันสูงสุด ราคาแพงกว่าเฟอร์รารี
บทความนี้เป็นบทความที่คัดลอกมา
ที่มา : thaipublica.org | เผยแพร่เมื่อ ๑๑ มกราคม ๒๕๖๑
ผู้เขียน : ไตรรงค์ บุตรากาศ
ก่อนอื่น ผมขอออกตัวว่า ผมเขียนถึงเรื่องนี้ด้วยความเคารพ ไม่ได้มีเจตนามุ่งร้ายอะไรแต่อย่างใด ตัวผมเองก็มีความเคารพในพุทธศาสนา และก็มีพระเครื่องของอาจารย์ที่เคารพเลื่อมใสเก็บไว้บ้างพอสมควร แต่ไม่ได้เป็นเซียนอะไรนะครับ (กรุณาอย่าตั้งผมนะครับ) ผมเสนอแค่มุมมองทางเศรษฐศาสตร์ และความเข้าใจทางธุรกิจอีกวงการหนึ่งครับ
พระเครื่องที่ซื้อขายกันในราคาแพงที่สุดที่เคยบันทึกไว้ คือ พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่ บันทึกไว้ที่ราคา 35 ล้านบาท เมื่อปี 2553 ราคาเฟอร์รารี รุ่น F430 ซึ่งเป็นรุ่น standard ราคา 22.5 ล้านบาท
สำหรับพระผง 1 องค์ ขนาดโดยรวมก็ไม่เกิน 2 นิ้ว หรือเหรียญโลหะ ซึ่งหนักไม่เกิน 20 กรัม ไม่ว่าจะเป็นผงหรือโลหะ ย่อมเป็นมวลสารที่แพงที่สุดในโลก
ทำไมเพระเครื่ององค์เล็กๆ ถึงมีราคาแบบเอาเฟอร์รารีมาแลกยังไม่ได้
พระเครื่องที่ราคาแพงส่วนใหญ่จะเก่า แต่ไม่ได้เสมอไป ในพระเบญจภาคี หรือพระเครื่องที่ได้มีการจัดอันดับเป็นพระสุดยอดนิยมห้าอันดับ ได้แก่ พระสมเด็จ (โต) พระผงสุพรรณ พระนางพญา พระรอด พระกำแพง ในห้าองค์นี้ เก่าที่สุดน่าจะเป็นพระกำแพง คืออายุราว 700-800 ปีมาแล้ว แต่พระที่แพงที่สุดคือพระสมเด็จ (โต) อายุราวๆ 120-130 ปี
พระเครื่องสายพระเกจิ คือ มีพระอาจารย์ที่เป็นผู้สร้างชัดเจน ไม่ใช่พระสายกรุ หรือหมายถึงพระเครื่องที่ขุดได้จากกรุ บางครั้งก็สืบประวัติได้ บางครั้งก็สืบไม่ได้ ต้องอิงจากตำนานเอา พระเครื่องสายเกจิส่วนใหญ่จะเป็นที่นิยมนั้นมักขึ้นกับจริยวัตรของพระเกจินั้นๆ ด้วยเป็นส่วนสำคัญ คือ ท่านมีวิชาอาคมอย่างไร ได้จากใคร มีการครองตัวที่มีศีลมีธรรมอย่างไร น่าแปลกที่พระเกจิอาจารย์ที่วัตถุมงคลเป็นที่ต้องการอย่างมากมักเป็นผู้ที่ครองตนในจริยวัตรของสงฆ์อย่างสม่ำเสมอ สอนให้ทำดี ไม่ได้ให้เชื่อแต่วัตถุ และส่วนใหญ่มีเมตตาสูง ไม่รังเกียจคนยากดีมีจน ไม่ถือตน พบได้พบ ให้ได้ให้ พระเกจิ ได้แก่ หลวงปู่ทิม หลวงพ่อคูณ หลวงพ่อสาคร (ลูกศิษย์หลวงปู่ทิม) หลวงปู่หมุน ฯลฯ หลายท่านแม้จะลาลับไปแล้วก็ยังมีบารมีเผื่อแผ่แก่รุ่นต่อๆ มาด้วย
พระเครื่องที่สร้างแนวทางให้กับการสร้างพระเครื่องรุ่นต่อๆ มา ได้แก่ พระสมเด็จ ซึ่งหลายวัด ร้อยทั้งร้อย ถ้าคิดไม่ออก ก็สร้างทรงพระสมเด็จ หรือพระเครื่องหลวงปู่ทิม ซึ่งมีรูปแบบที่นิยมกันต่อๆ มาแพร่หลายไปทั่ว ก็ได้แก่ เหรียญเจริญพร เหรียญเสมา พระขุนแผน (อันนี้ต้นกำเนิดมาจากพระขุนแผนสุพรรณด้วย) ทั้งพิมพ์เล็กและพิมพ์ใหญ่ แต่ก็มีบ้างที่มีความแตกต่าง เช่น เหรียญประเภทต่างๆ อย่างไรก็ตาม ถ้าเป็นรูปทรงแล้ว ทรงเสมา หรือรุ่นเจริญพรมักเป็นที่นิยมเสมอๆ
พระเครื่องหลายรุ่นที่โด่งดังมักมีประสบการณ์ในเรื่องพุทธคุณต่างๆ เช่น แคล้วคลาดจากอุบัติเหตุ หรือเมื่อขึ้นคอแล้วขออะไรก็ได้ ทำมาค้าขึ้น เช่น หลวงปู่ทวด ซึ่งมักมีข่าวเรื่องแคล้วคลาดจากอุบัติเหตุบ่อย ใครที่ต้องเดินทางบ่อยก็มักจะนิยมขึ้นคอไว้ หรือด้านค้าขาย เมตตามหานิยม ก็เช่น หลวงปู่ทิม หรือหลวงพ่อสาคร ซึ่งผู้ใส่มักได้งานเข้ามาเยอะ ทำมาค้าขึ้น หรือเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานการเงินต่างๆ หรือหลวงพ่อปานพิมพ์ขี่ครุฑ ซึ่งเป็นที่นิยมว่าเหมาะกับงานรับราชการ เพราะก้าวหน้าดี รวมถึงเป็นรูปครุฑด้วย เป็นต้น เหรียญเหล่านี้มักจะเรียกกันว่ารุ่นประสบการณ์ คือมีประสบการณ์ ยิ่งประสบการณ์เกิดบ่อย และเกิดกับคนดัง ก็ยิ่งเพิ่มความนิยมขึ้นเรื่อยๆ
ความนิยมของพระเครื่องนั้น มาจากหลายปัจจัย บางรุ่นมีความเก่าเป็นแอนทีค หายากด้วยตัวของพระเอง ความเลื่อมใสในจริยวัตรของเกจิอาจารย์ พุทธคุณ พุทธศิลป์ จนถึงประสบการณ์ที่ผู้นับถือได้ประสบพบมากับตัวเองแล้วนั้น หลายต่อหลายครั้งคือการนำการตลาดรุ่นใหม่เข้ามาใช้ ทั้งเป็นการตลาดที่เกิดตามธรรมชาติ หรือจัดการให้มันเกิดขึ้น สงสัยหรือไม่ว่า ทำไมพระดังๆ แม้รุ่นเพิ่มออกจากวัดก็หาไม่ได้แล้ว การประชาสัมพันธ์ การโฆษณา ทำกันอย่างไร การวางแผนการตลาด ตลาดต่างประเทศ และพระเครื่องดังรุ่นใหม่ๆ เกิดมาได้อย่างไรกัน ไว้มารู้จักกันอีกทีครับ
